राफा....द चॅम्पियन !!!

www.24taas.com
स्वानंद कुलकर्णी
असिस्टंट प्रोड्युसर, झी मीडिया

माझ्या डिक्शनरीमध्ये अशक्य हा शब्द नाही....एखाद्या दंतकथेप्रमाणे भासणारे हे शब्द आपण कायम ऐकले आहेत..ते फ्रेंच लीडर नेपोलिअन बोनापार्टच्या बाबतीत....पण सध्या स्पेनचा राफाएल नदाल ज्यापद्धतीने खेळतो आहे...ते पाहिल्यास...राफाने नेपोलिअनच्या या डिक्शनरीची पारायणं केली असतील...असंच वाटतंय....वाटतंय..नाहीच असंच आहे...
जागतिक पातळीवर कुठलाही खेळ खेळणं हे आधीच एकतरं कठीण काम....एखाद्या खेळात जागतिक पातळीवर जाण्यासाठी कराव्या लागणा-या कष्टांची सुरुवात ही वयाच्या अवघ्या तिस-या किंवा चौथ्या वर्षापासून करावी लागते....राफानेही टेनिसचे धडे वयाच्या अवघ्या तिस-या वर्षापासून घ्यायला सुरुवात केली....वयाच्या आठव्या वर्षी त्याने आपली पहिली टुर्नामेंटही जिंकली होती....त्यापासून सुरु झालेला राफाचा प्रवास आजपर्यंत सगळे टेनिस फॅन्स पाहात आलेले आहेत...या प्रवासाला अचाट या शब्दाखेरीज दुसरा शब्द नाही....मुळात राफाने केलेल्या अशक्य गोष्टींची सुरुवात लहानपणापासूनच सुरु होते... स्पेनसारख्या फुटबॉलवेड्या देशात जन्म झालेल्या राफाचं पहिलं प्रेम खरंतर फुटबॉलंच....त्यात काका फुटबॉल खेळाडू..त्यामुळे लहानग्या राफाची पावलंही फुटबॉलकडेच वळली....पण काका टोनी नदाल यांनी मात्र आपल्या भाच्यातील टॅलेंट ओळखून...त्याला टेनिसकडे वळवलं....मुळात उजव्या हाताने खेळणारा राफा...आपल्या काकाच्या सांगण्यावरुन डावखुरा झाला....आपली नॅचरल स्टाईल त्याने बदलली...आज याच डावखु-या राफाचा फोरहँड जेव्हा कुठल्याही कोर्टवरुन सुसाट एखाद्या प्लेयरकडे येत असतो....तेव्हा त्याचं काय होत असेल याचा विचारही न केलेला बरा....टेनिस या खेळाकडे फक्त खेळ म्हणून न पाहता....अभ्यास म्हणून पाहणा-या अनेक थोरामोठ्यांनी राफाच्या खेळाचा अभ्यास करताना त्याच्या फोरहँडचा..जरा सखोलात जाऊन अभ्यास केला..तेव्हा त्यांना असं लक्षात आलं की एखादा नॉर्मल खेळाडू जर आपल्या फोरहँडमधून बॉलवर साधारण 200 rpm (रोटेशन्स पर मिनिट) टॉपस्पिन निर्माण करत असेल तर राफाच्या बाबतीत हाच ऍव्हरेज जातो जवळपास 600 rpm...त्यामुळे समोरच्या कोर्टमध्ये असलेल्या प्लेअरकडे हा बॉल इतक्या अवघड पद्धतीने येतो...की जवळपास त्याला तो परतवणं अशक्यप्राय होऊन जातो....त्यातही राफाच्या प्लेसमेंट के क्या कहने...

मॉडर्न डे टेनिसमधील एक दंतकथा झालेल्या राफाच्या फोरहँडप्रमाणे राफाचे कमबॅक्स हे देखील एक दंतकथा होऊन गेले आहेत....मुळात खेळण्याची अतिशय फिजिकल पद्धत असलेल्या राफाचं शरीर गेल्या काही वर्षातील इतकं डिमांडिंग टेनिस कसं काय सहन करु शकतं असा प्रश्न माझ्या सारख्या सर्वसामान्य टेनिस फॅनला पडतो.....2012 च्या विंबल्डनमध्ये चेक रिपब्लिकच्या ल्युकास रोसोलकडून दुस-या फेरीत झालेला राफाचा पराभव सगळ्यांना अजूनही जिव्हारी लागत असेल....त्यानंतर तब्बल 222 दिवस राफा हा टेनिसपासून दूर होता....पूर्वी दिसलेला राफा आता पुन्हा कधीच दिसणार नाही असंच सगळ्या टेनिस फॅन्सना वाटत होतं...पण तरीही प्रत्येक जण अगदी चातकाप्रमाणे वाट पाहात होता ते राफाच्या मस्ट अवेटेड कमबॅकची.....
आणि अखेरीस तो क्षण आला तो फेब्रुवारीमध्ये जेव्हा राफाने आपल्या आवडत्या क्ले कोर्टवर कमबॅक केलं. चिलीमधल्या विना डेल मारमधल्या क्ले कोर्ट टुर्नामेंटमध्ये राफा पुन्हा एकदा त्याच चिकाटीने खेळताना दिसला....मात्र फायनलमध्ये त्याला पराभव पत्करावा लागला. राफाला सूर तर गवसलेला होता...मात्र तो हा टिकून ठेऊ शकणार का नाही..? शंका..प्रश्न हे फक्त टेनिस अभ्यासकांकडूनच नाही तर त्याच्या चाहत्यांकडूनही उपस्थित केले गेले..पण आपल्या बाबतीतल्या टीकांना आणि चर्चांना जो आपल्या कोर्टवरच्या कामगिरीने जो चोख प्रत्युत्तर देतो तोच तर असतो खरा चॅम्पियन....आणि राफाने आपण खरंच कसे चॅम्पियन आहोत...हे दाखवायला सुरुवात केली...साओ पाओलो आणि अकापुल्कोमधल्या टुर्नामेंट्स जिंकत राफाने 2013 मधलं आपलं टुर्नामेंट विजयाचं खातं उघडलं....
त्यानंतर मात्र होती...ती राफाची खरी परीक्षा....अमेरिकन हार्ड कोर्टवर लागणार होता तो राफाचा खरा कस....कारण क्ले कोर्ट स्पेशालिस्ट असलेल्या राफाला हार्ड कोर्ट्स फारशी आवडत नाहीत हे जगजाहीर आहे...पण दुखापतीनंतर पुनरागमन केलेला राफा या नव्या आव्हानाला कसा सामोरा जातो याची सगळ्यांनाच उत्सुकता होती....राफाने